قلعه گلو یا همان قلعه گل و گلاب در میان پنج روستای شله زار یک و دو ، گنجیگون ، چم بستون یا چم بستان و قلعه دز قرار دارد که نزدیک ترین روستا به قلعه گلو روستای چم بستون است که از بالای قلعه هم دیده می شود.یکی از نامهای پر آوازه و نام آشنای این مناطق قلعه گلو یا گل و گلاب است که اهالی لیراوی آن را مرکز حکومت لیراوی کوه به رهبری امیر لیرو می دانند . نام این قلعه برای بسیاری آشناست و اتفاقات تاریخی زیادی در این قلعه به وقوع پیوسته است. اما اندک کسانی هستند که موقعیت این قلعه را دیده باشند . قلعه گلو نام کوهی است و نه نام یک قلعه ساخت انسان های زبر دست ، دیواره های مرتفع و صعب العبور آن باعث شده بود تا این نام بر کوه گذاشته شود.دو کوه ی که یکی با نام گل و دیگری با نام گلاب است و هر دو را با هم قلعه گلو می نامند با دره ای از هم جدا شده اند ؛ در ابتدای ورود به دره با دیواری بسیار قدیمی برخورد می کنید که به گفته اهالی دروازه پیروز نام دارد . این دروازه از چنان استحکامی برخوردار بوده است که اگر فرد و یا افرادی می توانستند از آن عبور کنند آنها را پیروز می نامیدند.بعد از گذر از دروازه پیروز به اشکفتهایی برمی خورید که در دامنه کوه قلعه گل و گلاب قرار داشتند این اشکفتها محل زندگی ساکنین آن منطقه بوده است.کوه قلعه گل تنها یک راه ورودی داشته است راهی که حتی دو نفر هم شانه به شانه قادر به گذر از آن نبودند . در میانه این راه که یک سمت آن دیواره کوه و سمت دیگر مشرف به رودخانه زهره است اولین دروازه نگهبانی قرار دارد. دروازه به صورتی ساخته شده بود که فرد باید از میان آن عبور کند و پس از عبور از این دروازه و طی مسافتی صدمتری به ورودی اصلی قلعه می رسید. این ورودی دارای ساختمان بزرگی است که باز هم برای ورود باید از میان آن عبور کنید. با عبور از این ساختمان در بلندای کوه قلعه گل قرار می گیرید.داستانهای بسیار زیادی از حمله ها به این کوه استوار نقل شده است ؛به روایتی کریم خان زند و به روایتی کریم خان بویراحمدی برای گرفتن خراج به این قلعه حمله کرده بودند که اوج کشتار در این قلعه بوده است .