نمایش 1–12 از 19 نتیجه

قلعه سلاسل شوشتر

قلعه سلاسل یکی از قلعه‌های باستانی شوشتر است که امروزه تنها قسمتی از آن باقی مانده است، باقی‌مانده قلعه نشان

آبشارها و آسیاب های آبی شوشتر

آبشارها و آسیاب های آبی شوشتر یکی از ویژگی‌های بسیار بارز مجموعه آسیاب‌ها و آبشارها مجاورت آن با بافت تاریخی

بند ماهی بازان | دیدنی های شوشتر

بند ماهي بازان در اراضي شهر تاريخي دستوا و به منظور بالا نگهداشتن سطح آب ساخته شده است. اين بند با شماره 4207 در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده است.

معماری:

بند ماهي بازان محققاً براي بالا آوردن فشار آب و بالا نگهداشتن سطح آب ساخته شده است ورشته سنگي وسط دره ي مصنوع را طوري مرمت كرده اند كه در هر كجا حفره اي يا سنگ غير مقاومي بوده آن را گرفته و تبديل به صخره و ديوار مقاومي در برابر فشار آب نموده اند وبر فراز آن ديواره هايي براي جلوگيري از آب ساخته اند كه اكنون دو قسمت اين ديوارها باقي مانده است يك قسمت تقريبا در منتهي اليه بازوي شرقي رودخانه كه ديواري است مركب از دو قطعه موازي به ارتفاع 5/1متر پابرجاست وقسمت ديگر آن تقريبا در اواسط بند است و مركب از سه ديوار موازي است كه بستر رودخانه را بطور عمودي قطع مي كنند وسه مجراي آب آنها را از يكديگر جدا مي سازد و ارتفاع تقريبي ديوارها كمابيش بين 2تا 4متر باقي مانده است. در اوائل بند يعني در منتهي اليه غربي بند آثار چند كانال كوچك كه به صورت يك جوي با عرض نيم متر در سنگ بريده اند باقي است و پيداست با توجه به آثاري كه چند قدم پايين تر از اين قسمت و در جنوب آن واقع است اينجا سدي به فرم سدهاي نعل اسبي بوده كه دو انتهاء آن كوتاه ساخته مي شده تا فشار جانبي آب ابتدا و انتها سد را بيشتر ازساير قسمت ها تحت فشار قرار ندهد وموجب شكستن آن نگردد.

نقشهايي ايجاد شده توسط آب بر روي تخته سنگ

كه اين ابداع و تمهيدات براي افزايش مقاومت سد در جلگه خوزستان بي سابقه نيست و نمونه هاي از آن در بند بهمن دشت بزرگ بلوك عقيلي قابل مشاهده است.

در طول سد آبراهه هايي كه معلوم است جاي دريچه و محل ريزش آب سد به قسمت سفلاي آن بوده قابل مشاهده است.

سبك معماري سد شبيه سدهاي ساساني ست كه مانند بيشتر سدهاي منطقه هم براي انباشتن آب و هم براي عبور و مرور مورد استفاده قرار مي گرفته است و از روي آن مي توانستند از شهر يا منطقه دستوا به منطقه ديگر آمد و شد نمايند.

در كتاب فن و آبياري پل عظيم خدا آفريد در اهواز و پل بند خدا آفرين در شوشتر ذكر مي شود.

معرفی:

برخي از مورخين احتمال مي دهند اراضي معروف به ماهي بازان همان مكان قديمي شهر دستووا بوده كه شامل آثاري از دوره هاي اليمائيد، پارت و ساساني است و مدارج پيشرفت و تمدن را تا صدر اسلام طي نموده و از آن پس شايد به علت خراب شدن سد اصلي و آمدن سيل بصورت ويرانه اي در آمده و متروك گشته و تا كنون نيز مسكون نگرديده است.

منطقه ماهي بازان يا شهر دستوا از شمال به جنوب به طول 2 كيلومتر و از مشرق به مغرب در همين حدود حد فاصل بين دو رودخانه گرگر و داريون مي باشد.

رودخانه گرگر كه در اثر تغيير مسير، قسمت مهم آثار ماهي بازان را ويران نموده است احتمالا در اثر همان طغيان اوليه تغيير مسير داده و بيش از 500متر از محل اوليه در حاشيه اراضي ماهي بازان جلو رفته ودر نتيجه اين قسمت از آثار باستاني طعمه طغيان رودخانه شده و از بين رفته است.

بعد از جلگه دستوا در كنار شهر شوشتر و پس از بقعه علي كامديده ،در عرض يك دره ي گلين كه پيداست با دست ساخته شده و حفاري كرده اند تا مجراي رودخانه وبستر رود متناسب با فشار آب بوجود آيد، بقاياي يك بند قديمي باقي مانده است كه در زبان مردم شوشتر به بند ماهي بازان شهرت گرفته و سالخوردگان آن شهر آن را بند خدا آفرين هم مي نامند.

انتخاب اين محل و بريدن تپه ها به منظور هموار ساختن بستر رودخانه خروشان خود از عجايب كار آدمي است و قابل توجه است كه يك رشته سنگي محكم سرتاسر عرض بستر رودخانه را در برداشته وبرروي اين رشته سنگي محكم طبيعي، بنيان سد را گذاشته اند.

در تحفة العالم وجه تسميه خدا آفرين را اينگونه شرح مي دهد: در گذشته هر بنايي كه ساختمان آن از صخره هاي طبيعي سطح زمين بود، خدا آفرين ناميده مي شد.

متون تاریخی

-تذكره شوشتر تاليف سيد عبدالله جزايري

در يك فرسخي شهر بندي است خدا آفرين از سنگ خارا كه شكارگاه ماهي است مشهور به بند ماهي بازان و در اطراف آن آثار چرخاب بسيار است.

-تحفة العالم مير عبداللطيف خان شوشتري، صفحه 64

پايين تر در يك فرسخي شهر بندي است از سنگ خارا، خدا آفرين مشهور به بند ماهي بازان كه صيادان در آنجا شكار ماهي كنند و در اطراف آن آثار چرخابها نمايانند و آسياها تا حال هستند كه در طغياني آب سيل كه آسيابهاي شوشتر زير آب مي مانند مردم به آسيابهاي ماهي بازان آرد كنند و به سبب ارتفاع آن بند و آسيابها، آب سيل به آنها نمي رسد.

ساباط ورودي ( ضابطون ) | دیدنی های شوشتر

«ساباط» معبرها يا پوشش طاقدار با تزئينات و آجركاري هستند. در «مجموعه آسيابها و آبشارها» دو ساباط شناخته شده، كه هماكنون فقط يكي از آنها باقي مانده است.

نمايي از ساباط ورودي(ضابطون)

در مجموعه آسيابها از دوران هاي گذشته دو ساباط موجود بوده:

1. ساباط ورودي(شمالي) معروف به ساباط ضابطون با عرض 3/5 تا 4 متر و طول 7 تا 8 متر. اين ساباط در ابتداي مسير ورودي به مجموعه قرار دارد كه از جلوي امامزاده ماهرو شروع و در نيمه پله هاي ورودي شمالي به پايان مي رسد. اين ساباط ضابطون نام داشته و مأمور دولت در اين مكان مي ايستاد و از افراد و صاحبان احشامي كه خارج مي شدند ماليات و عوارض دريافت مي كرد. (ضابط به معني نماينده است و اين شخص نماينده حاكم محل بود)

نماي مجموعه از ساباط ورودي(ضابطون)

2. ساباطي كه در ضلع غربي مجموعه و بعد از دو پلون يعني در محدوده آسيابها قرار داشته. گفته مي شود اين ساباط داراي يك ورودي بوده است. اين ساباط به عنوان استراحت گاه مراجعان استفاده مي شده و همزمان باتخريب آسيابها در سال هاي اخير از بين رفته است.

چهارطاقی | دیدنی های شوشتر

چهارطاقي بنايي با سقف گنبدي است كه گنبد آن روي چهار پايه بنا شده و چهار طرف آن داراي درگاههاي قوسي شكل است. در «مجموعه آسيابها و آبشارها» يك چهارطاقي به عنوان نمازخانه و استراحتگاه آسيابانها قرار دارد.

نمايي از چهارطاقي(نمازخانه)- مجموعه آسيابها و آبشارهاي شوشتر

چهارطاقي بنايي با سقف گنبدي است كه گنبد آن روي چهار پايه بنا شده و چهار طرف آن داراي درگاههاي قوسي شكل است. چهارطاقي مكاني براي حفظ و روشن نگهداشتن آتش در دين زرتشت است.

در حاشيه «رود گرگر» چهارطاقي هايي وجود دارد كه همگي بر روي سكويي واقع شده و دسترسي به آنها از طريق پلكان ميسر است.

اما در مجموعه آسيابها و آبشارها يك چهارطاقي تحت عنوان نمازخانه يا مسجد واقع شده كه پيشيه ساخت آن به دوران قاجاريه مي رسد. اين چهارطاقي محلي براي عبادت و نماز و استراحت آسيابانان بوده است.

خانه امین زاده | دیدنی های شوشتر

خانه تاریخی شوشتر(امين زاده) در دوران قاجارتوسط شخصي بنام امين زاده ساخته شده است. این خانه كه در سال 78 به شماره 2446 درفهرست آثار ملي به ثبت رسيده، يكي از بناهاي شاخص در بافت قديمي شوشتر است. خانه تاریخی شوشتر در قسمت”نعمت خانه” و محله كوره شوشتر واقع شده و سازه آن سنتي و ازمصالحي چون سنگ، آجر و گچ تشكيل شده است. اين بنا داراي تزيينات بسيار زيباي آجرو سنگ شامل گچبريهاي مشبك و حجاري بر پيشاني ايوانها در ضلع جنوبي، ستونهاي آجري تزييني در اطراف وروديها و در دو ضلع شرقي و غربي و خوون چيني‌هاي آجري كه تمام پيكره نماي خانه را در برگرفته است. خانه تاریخی امین زاده در چهار طبقه شامل شوادان، شبستان، همكف و طبقه اول است كه به روش دور ساز و ايوان مركزي شوادي ساخته شده است. سر در ورودی بنا با آجرکاریهای زیبا بعنوان نمادی از موقعیت اجتماعی صاحبخانه و نشانگر ذوق و سلیقه در کاربرد فنون معماری است، در دو طرف ورودی دو سکو قرار گرفته که به آنها خواجه نشین می گویند. تزئینات داخل بنا نیز ازنوع آجرکاری، گچبری مشبک و حجاری بر روی پیشانی ورودیها ، ایوانها در ضلع جنوبی، شبه ستونهای آجری تزئینی در اطراف ورودیها در دو ضلع شرقی و غربی و ایوانها و ورودیهای که بعداً مسدود شد، تشکیل شده است. بنابراین گزارش، خاكبرداري وآواربرداري از شوادان و مرمت جرز و طاق شبستان و شوادان، اجراي شناژ بتني، حذف الحاقات ناهمگون، تراشيدن و برداشتن اندود فرسوده، شمع كوبي عناصر آسيب ديده همچون هشتي و ايوانها از جمله اقداماتي بوده كه در اين بنا صورت پذيرفته است.

روستای راهدار شوشتر | دیدنی های شوشتر

روستای راهدار در 45 کیلومتری جنوب شرقی استان خوزستان و از توابع شهرستان شوشتر است. جمعیت زیادی در این روستا زندگی می کنند.این مکان در منطقه کوهستانی واقع شده است .در این روستا دشتی بنام لهوری وجود دارد که در فصل بهار چشم انداز ریبایی دارد و بدلیل کوهستانی بودن این منطقه در تمام ایام، پذیرای تعداد زیادی کوهنورد از شهرهای مختلف است. در این منطقه سد خاکی بنا شده که بسار زیبا و دیدنی است .همچنین زیارتگاهی هم در این منطقه واقع شده که تعداد زیادی بازدید کننده را به خود جذب میکند.ساختمان های این روستا باستانی هستند و قدمتی بیش از 2هزار سال دارد. عکس هایی زیبا از این روستا تقدیم می گردد…

روستای کوه زر | دیدنی های شوشتر

روستای کوه زر در استان خوزستان و در 15 کیلومتری شرق شهرستان شوشتر قرار دارد این روستا از طرف شمال به روستای دشت بزرگ و از جنوب به ماهور ، از شرق به محوطه تاریخی شیوندی و از طرف غرب به تنگ عقیلی و رودخانه کارون محدود است.روستای كوه زر یكی از روستاهای بسیارزیبا در مسیر شوشتر به عقیلی می باشد كه در پیرامون خود جاذبه های تاریخی و چشم اندازهای بسیار زیبائی دارد. جاذبه هایی نظیر بند چرخاب گرد، سایت تاریخی چرخاب گرد ، چشمه یوز ، اشكفت اناری وگوردخمه های داراچیتی و…كه هركدام به نوبه خود از اهمیت فراوانی برخوردارند . این روستای كوچك از 3 محله تشكیل شده است . از نكات مهم این روستا فرم معماری آن می باشد كه بسیار شبیه خانه های قدیم شوشتر است . در بعضی از خانه ها ی این روستا شوادان وجود دارد كه در كمتر روستایی این معماری ارزشمند مشاهده می شود كه این خود گواهی بر پیشینه این روستا می باشد .

منطقه حفاظت شده كرایی | دیدنی های شوشتر

موقعيت جغرافيايي منطقه حفاظت شده كرایی در موقعیت جغرافیایی N3148 E4911 در استان خوزستان واقع است. منطقه شكار ممنوع كرائي در 25 كيلومتري جنوب شرق شهرستان شوشتر و 35 كيلومتري جنوب شهرستان مسجدسليمان به مساحت 39353 هكتار و شامل رشته كوه سياه (كوه شه) مي باشد. اين رشته كوه از پيش كوههاي زاگرس و حداكثر ارتفاع آن 600 متر از سطح دريا مي باشد؛ اين منطقه از سال 76 به عنوان شكار ممنوع بوده و هم اكنون جهت ارتقاء و تبديل به حفاظت شده در دستور كار شوراي عالي محيط زيست قرار دارد.

راههاي دسترسي جاده آسفالته شوشتر به مسجدسليمان و سپس راه شني روستايي معروف به كرائي- راهدار مهمترين راه دسترسي به منطقه است همچنين راه آسفالته نفت سفيد به هفتگل از جمله راههاي دسترسي به منطقه است.

جاذبه هاي گياهي پوشش منطقه به طور كلي مرتعي و بسيار متنوع است كه دامنه هاي شمالي از پوشش مناسب و خوب و دامنه­اي جنوبي داراي مراتعي فقير است. وجود بازماندهايي از كنارستان در منطقه و تك درختان انجير كوهي ، بادام كوهي و كلخنگ نشان از تراكم و تنوع بسيار بالاي گياهي و جنگلي در گذشته داشته كه به علت تخريب مراتع و قطع درختان از ميان رفته است. از ديگر درختچه هاي منطقه مي توان به رمليك، سريم و گز به صورت تك درخت اشاره كرد. پوشش مرتعي از تيره كاسني، لگومينوز، گرامينه تشكيل شده و به طور كلي بيش از 86 گونه گياهي در منطقه شناسايي كه تعدادي زيادي گونه دارويي از جمله گل گاو زبان، بارهنگ، بومادران، پونه در ميان آنها به چشم مي خورد. عمده جامعه گياهي و شاخص پوشش گياهي را درخت كنار تشكيل مي دهد.

جاذبه هاي جانوري مهمترين گونه شاخص منطقه قوچ و ميش (گوسفند وحشي) Ovis orientalis مي باشد كه به دليل شرايط منطقه وحفاظت صورت گرفته از جمعيت نسبتاً مطلوبي برخوردار است كه به راحتي مي توان در منطقه مشاهده نمود. ساير جانوران منطقه شامل گرگ، شغال، تشي، انواع خفاش، گربه وحشي، كاراكال در منطقه زيست مي نمايند. مهمترين پرندگان كه به وفور در منطقه مشاهده مي شود كبك و تيهو مي باشد ساير پرندگان از جمله كبوتر چاهي، ياكريم، كمركولي، ديدمك، دراج نيز در منطقه زيست مي نمايند. اين منطقه در زمانهاي نه چندان دور زيستگاه پلنگ، كل و بز و آهو نيز بوده كه به علت شكار بي رويه و تخريب زيستگاه جمعيت آنها نابود شده است.

محل هاي تجمع حيات وحش مهمترين محل تجمع حيات وحش منطقه (قوچ و ميش) در ارتفاعات مشرف به روستاي كرائي عليا است كه به دليل منطقه امن و قرق بودن منطقه زمستانها در آن محل تجمع مي نمايند و با شروع فصل گرما به حوالي روستاي مخروبه قلعه گره كه داراي چشمه و آبشخور مناسب تري است مي روند.

راههاي دسترسي جهت مشاهده حيات وحش از جمله راههاي دسترسي راه جيپ رو كرايي به قلعه گره وراه خط لوله كرايي به يونيت است كه مي توان از آن به راحتي قوچ و ميش ها را مشاهده نمود.

آثار تاريخي – فرهنگي و مذهبي از جمله آثار باستاني منطقه مي توان به خرابه هاي معروف به قلعه گره واقع در 5 كيلومتري شرق روستاي كرايي عليا نام برد؛ .همچنين تعداد 5 مقبره امام زاده در نقاط مختلف از جمله روستاهاي راهدار، كرايي عليا، كرايي سفلي، قلعه گره و بردميل وجود دارد و مورد احترام مردم محلي است.

جاذبه های اکوتوریستی از جمله آثار باستاني منطقه مي توان به خرابه هاي معروف به قلعه گره واقع در 5 كيلومتري شرق روستاي كرائي عليا نام برد. همچنين تعداد 5 مقبره امام زاده در نقاط مختلف از جمله روستاي راهدار- كرائي عليا، قلعه گره و بردميل وجود دارد و مورد احترام مردم محلي است در منطقه كرائي در مجموع حدود 60 چشمه، آبشخور و بندهاي ذخيره آب وجود دارد از چشمه هاي كرائي مي توان به چشمه راهدار، خرسي، چاه كرا، كرايي قديم، آبگرمك و… اشاره نمود. منطقه حفاظت شده كرائي تنها زيستگاه قوچ و ميش در استان است، كه به راحتي مي توان اين گونه بسيار با ارزش را مشاهده نمود.

وضعیت عمومی اقتصادی و اجتماعی مردم بومی این ناحیه به کشاورزی و دامپروری مشغول می باشند و در کنار آن با توجه به فصل سال به جمع آوری گیاهان داروئی نیز می پردازند.

نهر داریون | دیدنی های شوشتر

داریون نهری است در شهر شوشتر که از رود شطیط جدا می ‌شود و دوباره به آن ملحق می ‌گردد. این نهر داریوش یا دارا نیز نام دارد و در زمان داریوش هخامنشی حفر شده است. سر دهانه نهر در زیر قلعه سلاسل قرار دارد و توسط میراب‌ها از همین قلعه کنترل می ‌شده است. وظیفه این نهر، آبیاری دشت میاناب شوشتر است .حفر كانال داریون را برخی از متون تاریخی به دوره حكومت داریوش اول هخامنشی نسبت می دهند كه حدود قرن پنجم قبل از میلاد می باشد.نهر داریون(دارا) پس از شاخه گرگر دومین كانال دست كند بزرگ شوشتر می باشد كه زمینهای كشاورزی میان دو شاخه اصلی كارون و شاخه گرگر را به علت ارتفاع بالای این زمینها نسبت به رودخانه آبیاری می كند. داریون برگرفته از نام داریوش است. در نوشته مورخان یونانی داریوش را داریون معرفی می كنند. این نهر تنها سازه آبی شوشتر است كه پس از گذشت قرنها همچنان نام بانی خویش را یدك می كشد. پل بند شادروان حدود 300 متر پایین تر از آبگیرهای نهر داریون سطح آب را برای سوار شدن بر نهر داریون بالا می آورد. این نهر نه تنها آب مورد نیاز كشاورزی ساكنان شهر را تأمین می كند بلكه با حفر تونل های آب بر نیز مانند قنات آب را به درون شوادان(زیر زمین) منازل بافت قدیم هدایت می كرد. اگرچه بسیاری از مورخین پل بند شادروان را از سازه های آبی دوره ی ساسانی می دانند، اما با توجه به وجود نهر داریون در دوره هخامنشی و قرار داشتن ارتفاع آبگیرهای نهر داریون در فاصله ای بالاتر از سطح آب رودخانه در دوره كم آبی می توان به وجود پل بند شادروان در دوره هخامنشی نیز با قطعیت نظر داد و بطور حتم در دوران ساسانی مجدداً باز سازی شده است.در سالهای اخیر نهرداریون توسط وزارت نیرو بازسازی شده است .سر دهانه های این نهر در ساحل راست رودخانه شطیط درصخره های زیر قلعه سلاسل قرار دارد. آبگیرهای نهر داریون که از زیر صخره‌های ساحلی رودخانه شطیط در زیر قلعه سلاسل آغاز می‌شوند شامل هشت آبگیر هستند که برخی از آن‌ها طی سال‌های متمادی مسدود شده‌اند. در زیر قلعه سلاسل پلکان‌هایی جهت برداشت آب از نهر تعبیه شده بود به طوری که در هنگام محاصره و بسته شدن درهای قلعه به راحتی از نهر آب بر‌می‌داشتند. هشت کانال مذکور در زیر قلعه سلاسل تبدیل به دو کانال بزرگ می‌شوند و پس از خروج از زیر قلعه به یک کانال بزرگ تبدیل می‌شوند که تا مسافت‌ها به صورت یک کانال روباز به درون دشت میاناب هدایت می‌شود. درون قلعه نیز حمام‌های متعددی توسط تنبوشه‌های سفالی آب نهر داریون را استفاده می‌کردند. نهر داریون یک نهر دوقلو همسان نیز دارد ولی آن تخریب شده است . این نهر به همراه 15 اثر تاریخی دیگر شوشتر به صورت یکجا در نشست سالانه کمیته میراث جهانی یونسکو در ۲۶ ژوئن ۲۰۰۹ (۵ تیرماه ۱۳۸۸) در شهر سویل اسپانیا، با احراز معیارهای ۱، ۲ و ۵ با عنوان نظام آبی تاریخی شوشتر به عنوان دهمین اثر ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره ۱۳۱۵ به ثبت رسید.

کاروانسرای افضل | دیدنی های شوشتر

كاروانسراي افضل در ضلع غربي خيابان طالقاني که در دوره قاجاريه ساخته شده در گذشته مركز توزيع غله بوده است. اين كاروانسرا به سبك معماري سنتي بصورت دوره ساز بنا شده و شامل يك طبقه يا شبستان زير زمين مي باشد. مساحت كل بنا 1000 متر مربع و بخش آجري نوساز در ضلع جنوبي 350 متر است. كاروانسراي افضل يكي از سالم ترين كاروانسراهاي شوشتر بوده و تا حد زيادي از دخل و تصرفات مصون مانده است. سرای افضل، متعلق به خاندان افضل بوده است. کاروانسرا تا دوره پهلوی دوم به کار خود ادامه می داد اما به مرور زمان نقش تجاری خود را با توسعه راهها، گسترش و پیشرفت حمل و نقل و رونق اهواز به عنوان مرکز استان از دست داد. این مکان بعدها به عنوان انبار استفاده شد و در سالهای اخیر متروک مانده است. این مکان از جهت امکانات فضایی و موقعیت مکانی آن در بافت و نزدیکی آن به بازار شهر در شرایط مطلوبی بسر می برد. پلان معماری داخل کاروانسرا نیز شامل زیرزمین، همکف و نیم طبقه است. اتاق های همکف بر روی سکویی به ارتفاع 50 تا 70 سانتیمتر قرار دارند. بر بالای پنجره های زیر زمین از سنگ یک تکه تزئین شده استفاده می شود. استفاده ایوان و تارمه در این بنا بسیار معمول می باشد و در معماری تمام کاوانسرا ها از این ستون استفاده شده است. كاروانسراي افضل به شماره 7940 در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده است.

مسجد جامع شوشتر | دیدنی های شوشتر

مسجد جامع شوشتر که یکی از دیدنی ترین مساجد ایران است در این شهر قرار دارد و از کتیبه های آن چنین استنباط می شود که خلفای عباسی در زمان امام حسن عسگری (ع) به ساخت آن اقدام نموده و پس از آن تکمیل و ترمیم شده است. این مسجد با 54 ستون در ایوان و طاقهای موسوم به رومی تأثیر فرهنگ دیرینه ایران و معماری محلی منطقه را با سقفها، گچبری ها، کنده کاریها و مناره ها و آجرکاریهای پر نقش ملهم از فرهنگ اسلامی در قالبی ارزشمند و زیبا به منصه ظهور رسانده است. بنای این مسجد را به سال 254 هجری قمری در زمان خلافت عباسی نسبت می‌دهند ولی چندین بار که آخرین آن سال 1171 خورشیدی بود، تعمیر و مرمت گردید.