بیوگرافی

بیوگرافی محمدرضا غفاری

بیوگرافی محمدرضا غفاری  (Biography of Mohammad Reza Ghaffari) را در وب سایت خوزستان خبر در بخش بیوگرافی می توانید دنبال کنید.با ما باشید.در صورت مشاهده اشتباه یا قدیمی بودن اطلاعات بیوگرافی ختما در بخش نظرات اعلام کنید.

محمدرضا غفاری بازیگر سینما و تلویزیون متولد 6 مرداد ماه سال 1364 در تهران می باشد و 32 سال سن دارد.

تحصیلات : وی فارغ التحصیل رشته گرافیک می باشد.

شروع بازیگری : وی برای اولین بار در سال 1384 با بازی در فیلم رویای خیس به کارگردانی پوران درخشنده وارد سینما شد.

اولین حضور محمدرضا غفاری او در تلویزیون نیز با مجموعه آشپزباشی در سال 1388 اتفاق افتاد و حالا بعد از حدود ده سال مجدد با سریال سایه بان در نقش پسری به نام آرمان به تلویزیون بازگشت.

ازدواج و همسرش

محمد رضا غفاری تاکنون ازدواج نکرده است و مجرد می باشد.

محمدرضا غفاری

آدرس اینستاگرام محمدرضا غفاری : instagram.com / Mohamadrezaghafari


عکس محمدرضا غفاری و مادرش


گفتگو با محمدرضا غفاری

سابقه حضور شما در عرصه تصویر به چه سالی برمی گردد؟

سال 81-80 هنرجوی موسسه کارنامه بودم. همزمان با اتمام کلاس ها در سال 83 به دفتر پوران درخشنده معرفی شدم و بعد از طی یک پروسه 8-7 ماهه سال 84 از بین 800 پسر که برای ایفای این نقش، تست داده بودند، من انتخاب شدم.

 بازی در سریال آشپزباشی در کارنامه هنری شما نقطه عطفی محسوب می شود، درسته؟

سریال آشپزباشی تجربه خوبی برای من بود. به طبع کار در تلویزیون تماشاگر بیشتری خواهد داشت. کار با محمد رضا هنرمند در کنار پرویز پرستویی و فاطمه معتمدآریا برای من مانند یک دانشگاه مفید و آموزنده بود.

در کل فکر می کنم کمی گزیده کار هستید؟ پیشنهاد کاری ندارید یا پیشنهادها را مناسب نمی دانید؟

همه این موارد دست به دست هم می دهند. در طول 9 سال 10 فیلم سینمایی کار کردم اما در تلویزیون فعالیتی نداشتم. هر فیلم سینمایی یک یا دو سال تا اکران زمان می برد، با این حساب می شود سالی یک یا دو فیلم و کارهایی را انتخاب کردم که با سلیقه ام یکی بود.

خوش تیپی و مد به سبک محمدرضا غفاری

خود واقعی ام هستم

قطعا نوع پوشش یک بازیگر در ارتباطات اجتماعی اش با مردم، با رسانه ها و حتی با دیگر اهالی این عرصه تاثیرگذار است ولی من شخصا ترجیح می دهم پوششی داشته باشم که آن را برای خودم مناسب می بینم. به این دلیل که من هم یک آدم عادی هستم که در این جامعه زندگی می کنم و دوست دارم خود واقعی ام را نشان دهم حال در این بین ممکن است قشری باشند که از نوع پوشش من لذت ببرند و برعکس عده ای هم باشند که از آن متنفر باشند ولی با این حال دوست دارم در انتخاب پوشش و لباس هایم، خود واقعی ام باشم و اهل تظاهر نیستم.

طرفدار ویژه سادگی

اصولا طرفدار ساده بودن و پوشش ساده هستم. زیاد اهل این نیستم که لباس های عجیب بپوشم؛ البته هنرمندان در خارج از ایران و حتی برخی از هنرمندان داخلی به واسطه شغلی که دارند و همیشه جلوی چشم هستند، باید یک پله جلوتر از اجتماع باشند و شاید به همین دلیل است که این اتفاق می افتد که آنها سعی می کنند در نوع پوشش خود کمی عجیب تر باشند.

حتی طراحان مد در همه جای دنیا دوست دارند که لباس های شان را در وهله اول هنرمندان به تن کنند و از طریق آنها طرح های خود را نشان دهند اما برای من متفاوت بودن خیلی سخت است. گاهی هم از این موضوع خجالت می کشم که لباسی بپوشم که عجیب و متفاوت باشد و درواقع سبک و سلیقه من این طور نیست.

تغییراتی برای 10سال

نمی دانم چقدر در 10 سال اخیر تغییر کرده ام ولی بدون شک حالا که 30 سال دارم، با زمانی که 20 ساله بودم، تفاوت های زیادی دارم. نمی توانم بگویم پخته تر یا باتجربه تر شده ام یا تغییر زیادی داشته ام ولی قطعا 10سال بیشتر زندگی کرده ام و این موضوع می تواند بر آدم تاثیرگذار باشد. به این موضوع معتقدم که آدم در هر دوره ای از زندگی و با هر سن و سالی که باشد، اتفاقات جدیدی را تجربه می کند و تجربیات بیشتری به دست می آورد ولی فکر می کنم در زمینه پوشش و لباس در 10سال اخیر تغییرات زیادی نکرده ام!

رنگ های محبوب من

دغدغه اصلی من در پوشش، رنگ لباس است. اصولا اگر رنگ های مشکی و سفید را که خیلی به آنها علاقه دارم و معمولا از جمله رنگ هایی است که همه مردم نسبت به آنها حس خوبی دارند، کنار بگذاریم، شخصا رنگ های شاد را خیلی دوست دارم؛ رنگ هایی مثل آبی، قرمز و سبز را واقعا دوست دارم و سعی می کنم در خرید لباس هایم طیفی از این رنگ ها را انتخاب کنم.

مشاوره برای لباس

هرگز از مشاوره استفاده نکردم و خودم همیشه نوع پوششم را انتخاب کرده ام چون فکر می کنم باید خودم ابتدا از پوششی که دارم لذت ببرم و با آن احساس خوبی داشته باشم. اینکه از مشورت دیگران در کارهای مختلف استفاده کنیم، اصلا موضوع بدی نیست ولی اینکه بخواهیم خودمان را به فرد دیگری بسپاریم که نوع پوشش مان را انتخاب کند و ما را شبیه اشخاص دیگر کند، اصلا برایم خوشایند نیست. درواقع حس می کنم باید نوع پوشش هر انسانی طوری باشد که خودش از آن احساس رضایت کند؛ نه اینکه خودش از لباسی که پوشیده عذاب بکشد؛ صرفا به این دلیل که عده ای دیگر را راضی نگه دارد!

عاشق خرید کردن

من عاشق لباس خریدن هستم و خرید یکی از علایق اصلی ام است. شاید بین 22 تا 25 سالگی خیلی به این موضوع اهمیت می دادم و پول زیادی هم برایش خرج می کردم که حتما لباس هایم از مارک یا برند خاصی باشند ولی در سال های اخیر این حساسیت در من از بین رفته و درواقع با اینکه هنوز هم زیاد خرید می کنم ولی برایم زیبا بودن لباس هایی که می خرم از همه چیز مهم تر است؛ حالا آن لباس اگر از برند خاصی هم نباشد یا قیمت زیادی هم نداشته باشند، چندان اهمیت ندارد. درواقع اگر حس کنم از لباسی خوشم می آید، قطعا آن را می خرم. شاید در گذشته یک حس جوانی وجود داشت که دوست داشتم حتما لباس هایم را از برندهای معتبر بخرم.

عکسی از کودکی محمدرضا غفاری با خواهرش

عکسی از محمدرضا غفاری و افسانه پاکرو در فیلم رویای خیس


فیلمهای سینمایی محمدرضا غفاری

خیابان دیوار (۱۳۹۶)
آبا جان (۱۳۹۵)
زار (۱۳۹۵)
آخرین بار کی سحر را دیدی؟(۱۳۹۴)
کوچه بی‌نام (۱۳۹۳)
برف (۱۳۹۲)

فرشتگان قصاب (۱۳۹۱)
قاعده تصادف (۱۳۹۱)
گس (۱۳۹۱)

انتهای خیابان هشتم (۱۳۹۰)
گیرنده (۱۳۹۰)
تله روباه (۱۳۸۵)
رویای خیس (۱۳۸۴)


سریالهای تلویزیونی

آشپزباشی
خوانندگی تیزر ماه عسل
سریال سایه بان (1396)

امتیاز دهید
اشتراک در
اطلاع از
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها