کانال پاناما در کدام قاره است ؟
آبراه پاناما یک آبراه غیرطبیعی است که توسط انسان در کشور پاناما به وجود آمده و اقیانوس آرام را به اقیانوس اطلس ارتباط میدهد.
این آبراه که در جریان یکی از بزرگترین و دشوارترین پروژههای مهندسی در جهان ایجاد گشتهاست یکی از سرشناسترین و مهمترین آبراههای جهان است.
در شرایطی که راه معمولی کشتیرانی میان شهرهای نیویورک و سان فرانسیسکو ۲۲۵۰۰ کیلومتر مسافت دارد، عبور از کانال پاناما این مسافت را به ۹۵۰۰کیلومتر کاهش میدهد.
در گذشته کشتیها برای عبور از اقیانوس آرام به اطلس مجبور بودند آمریکای جنوبی را دور بزنند اما پس از ایجاد این کانال به طور مستقیم از اروپا به آمریکا و از آنجا به آسیای شرقی میروند.
پاناما (به اسپانیایی: Panama) با نام رسمی جمهوری پاناما (به اسپانیایی: República de Panamá) کشوری است در آمریکای مرکزی. پایتخت آن پاناماسیتی است. جمعیت این کشور ۴،۳۱۵،۰۰۰ نفر[۱]، زبان رسمی آن اسپانیایی و واحد پول آن بالبوآ و دلار آمریکا است. پاناما در سال ۱۸۲۱ از اسپانیا و سپس در سال ۱۹۰۳ از کلمبیا مستقل شد. جمهوری پاناما کمجمعیتترین کشور اسپانیاییزبان در آمریکای لاتین است.
پاناما با ۷۵۵۱۷ کیلومتر مربع وسعت صد و شانزدهمین کشور جهان از لحاظ وسعت است. این کشور از شمال به دریای کارائیب (اقیانوس اطلس)، از شرق به کشور کلمبیا، از جنوب به اقیانوس آرام و از غرب به کشور کاستاریکا محدود است. منطقه پاناما دارای باریکترین خشکی در آمریکای مرکزی است که دو نیمقاره آمریکای شمالی و جنوبی را به یکدیگر متصل میکند. جمهوری پاناما عضو سازمان ملل متحد، و سازمان کشورهای آمریکایی است.
۷۰ درصد از مردم پاناما از تبار مستیزو (دورگه سرخپوست و سفیدپوست)، ۱۴ درصد سیاهپوست، ۱۰ درصد سفیدپوست، و ۶ درصد سرخپوست هستند. ۷۵ تا ۸۵ درصد از مردم این کشور کاتولیک رومی و ۱۵ تا ۲۵ درصد مسیحی اوانجلیست هستند.[۲]
کانال پاناما که دو اقیانوس آرام و اطلس را به یکدیگر پیوند میدهد به لحاظ بازرگانی و ترابری دریایی اهمیت فراوانی دارد و مهمترین کانال جهان بهشمار میآید؛ ساخت این کانال ۷۷ کیلومتری یکی از بزرگترین و دشوارترین پروژههای مهندسی در جهان بود که درسال ۱۹۰۶میلادی،توسط ارتش ایالات متحده امریکاحفر شد. منطقه آزاد کولون در مدخل ورودی این کانال قرار دارد و از موقعیت مناسبی برای بازرگانی بینالمللی برخوردار است.
پس از رد پیشنهادهای آمریکا از سوی کلمبیا مبنی بر تکمیل کانال پاناما، منطقه پاناما با حمایت آمریکا کشوری مستقل گشت.اما با وجود کانال،پاناما فقط ده درصدسود ان را می بردونود در صد باقی،به ایالات متحده تعلق دارد. به این خاطر سطح زندگی در پاناما به نسبت کشورهای همسایه بالاتر است، هر چند بحران سیاسی ۱۹۸۹ به اقتصاد لطمه زد. کالاهای صادراتی عمده شامل موز و میگو و چوب ماهون است.
در سال ۱۹۹۰ ارتش پاناما منحل شد و امروزه یک نیروی پلیس ملی متشکل از ۱۱۰۰۰ نفر امور انتظامی کشور را برعهده دارد که بخشی از آن به گارد ساحلی اختصاص یافتهاست. ولی امنیت پاناما،به عهده ایالات متحده امریکا است. محمدرضا شاه، شاه پیشین ایران، در ۱۵ دسامبر ۱۹۷۹ رهسپار پاناما شد و آخرین ماههای زندگی خود را در پاناما و مصر سپری کرد.
تاریخچه
ایده اولیه ایجاد یک آبراه در کشور پاناما به قرن ۱۶ باز میگردد و نخستین تلاش برای ایجاد این آبراه به سال ۱۸۸۰ و به رهبری فرانسویها مربوط میشود. پس از شکست این پروژه که به کشته شدن ۲۱۹۰۰ کارگر انجامید پروژه نهایی توسط آمریکاییها ادامه یافت و در حدود سال ۱۹۰۰ به انجام رسید تا سرانجام آبراه در سال ۱۹۱۴ برای استفاده باز گردد.
ایجاد این آبراه ۷۷کیلومتری با دشواریهای بسیاری همراه بود، به نحوی که پس از پایان کار در مجموع ۲۷۵۰۰ کارگر (در مجموع دوره کار فرانسویها و آمریکاییها) جان خود را از دست داده بودند.
مشخصات فنی
در ابتدا فرانسویها قصد داشتند خشکی میان دو اقیانوس را به صورت کانال خاکبرداری کنند که پروژه با شکست روبرو شد در طرح بعدی آمریکاییها برای کاهش حجم خاکبرداری تصمیم گرفتند از دریاچه بزرگی که در میان خشکی محصور بود استفاده کنند ولی این دریاچه از سطح آبهای آزاد ارتفاع بیشتری داشت و امکان ارتباط مستقیم اقیانوس به دریاچه نبود در نتیجه به فکر ساخت بالابر و پایینبر هیدرولیکی افتادند.
حرکت کشتیها
برای حرکت کشتی در این آبراه
- به کمک بالابر هیدرولیکی در ابتدای کانال کشتیها را از سطح آبهای آزاد بالاتر میبرند؛
- کشتی زمانی که همسطح آب دریاچه قرار گرفت در کانال مصنوعیای که حفر شدهاست حرکت میکند و قطر دریاچه و در پایان در کانال دوم قرار میگیرد؛
- به وسیله پایینبر هیدرولیکی در سطح آبهای آزاد قرار میگیرد و سپس به مسیر خود در اقیانوس ادامه می دهد؛
این کانال به پیمانکاری سپاه مهندسی ارتش آمریکا ساخته شد.
بازگشایی
پس از گشایش آبراه موفقیت شگرفی را به دست آورد و توانست انقلابی در بازرگانی دریایی پدید آورد. تنها در سال ۲۰۰۵ میلادی ۱۴۰۱۱ شناور جمعاً به ظرفیت ۲۷۸٫۸ میلیون تن کالا از این کانال عبور کردند که این آمار به معنی عبور حدود ۴۰ شناور در یک شبانه روز است.