اسامی حیواناتی که شبها بیدارند.این یک سوال است بخصوص برای دانش آموزان .البته این سوال برای هر کسی می تواند به وجود بیاید.در خوزستان خبر می توانید به این سوال پاسخ دهید.
چرا بعضی از حیوانات در شب فعال هستند؟
در تاریکی شب، بیشتر حیوانات به لانه های امن خود پناه می برند، یا محل دنجی برای خوابیدن پیدا می کنند. اما سایر حیوانات، که به آنها «شب زی» می گوییم، بیدار می شوند و فعالیت خود را آغاز می کنند. ممکن است آنها برای بقا به دمای خنک شب نیاز داشته باشند، یا ترجیح دهند در تاریکی پنهان شوند و ازدست جانوران شکارچی در امان بمانند.
در ادامه با آسمونی همراه باشید و با حیوانات شب بیدار آشنا شوید
شکار چی و شکار
گربه ها شکارچی موش ها هستند. آنها به صداهای آهسته ای که محل طعمه را نشان می دهد، به دقت گوش می کنند.موش ها نیز حس شنوایی خوبی دارند، آنها به صدای شکارچیان خود توجه می کنند.
در جستجوی گرما
چال مارها نیازی به دیدن طعمه خود ندارند. بر روی لب آنها حفره های مخصوصی به نام «چاله» وجود دارد که دما را تشخیص می دهند. مار می تواند از طریق حرارت بدن یک حیوان، او را دنبال کند.
زندگی در تاریکی
حیوانات شب زی اغلب چشم ها و گوش های بزرگتری دارند که به کمک آنها راه خود را در تاریکی پیدا می کنند. قورباغه ها و وزغها باید در هوای خنک باشند تا پوستشان خشک نشود. آنها در هنگام روز از نور آفتاب دوری می کنند و در شب بسیار فعال می شوند.
تارسیه ها (جانوران شب زی وحشی که شبیه میمون هستند، جزو کوچکترین پریمات های جهنده در دنیا می باشند. این حیوانات فقط درچند جزیره آسیای جنوب شرقی، ازجمله فیلیپین، یافت میشوند.) چشمان درشتی دارند که به کمک آنها می توانند در تاریکی به خوبی ببینند.
روباه های فانک (روباهی کوچک و حنایی رنگ که بومی عربستان و آفریقای شمالی می باشند.) گوش های بزرگی دارند و می توانند به خوبی بشنوند.
جنگل در شب
حتی در جنگل آمریکای جنوبی، بسیاری از حیوانات شب از خواب بیدار می شوند. وقتی میمون های عربده کش یکدیگر را صدا می زنند، صدای آنها تا فاصله ی 5 کیلومتری شندیده می شود. سر و صدای آنها موقع طلوع و غروب خورشید بسیار زیاد است، و آنها با نعره های بلند خود همدیگر را از محلشان آگاه می کنند.
میمون جغدی، یا دوروکولی، بین درختان جست و خیز می کند و به دنبال حشرات و میوه برای خوردن می گردد.
شیفت های کاری
حیوانات شب زی که شب هنگام از لانه ی خود خارج می شوند، از تمام موجوداتی که در طول روز فعال هستند، دوری می کنند. این بدین معناست که آنها یکدیگر را شکار نمی کنند، یا برای خوردن غذا با یکدیگر رقابت نمی کنند. بدین ترتیب، همه حیوانات می توانند با دوری از یکدیگر از همان درختان تغذیه کنند.
زندگی بیابانی
صحرای آمریکای شمالی در طول روز بسیار گرم است، بنابراین بیشتر حیوانات در شب از لانه های خود خارج می شوند. آنها روز ها را در لانه ها یا سوراخ های زیر زمینی خنک سپری می کنند، یا زیر سایه می خوابند. پوست گوشت های آنها نازک است، در نتیجه رگ های خونی به سطح پوست نزدیک ترند. این ویژگی به خنک ماندن موجودات کمک می کند.
بمب های گندزا
گند راسو ها از شیوه خارق العاده برای دفاع از خود در برابر حمله دشمن استفاده می کنند. آنها از زیر دمشان مایعی بد بو را به بیرون می پاشند. این مایع تنفس دشمن را دشوار می کند و راسو فرصت فرار می یابد.
نام و ویژگی های چند حیوان که در صحرا ها و بیابان ها زندگی می کنند:
1- جغد کوچک : پرنده ای کوچک که طول آن 20 سانتی متر است. این نوع جغد در اروپا، آسیای مرکزی و شمال آفریقا یافت می شوند.
2- گند راسو: جانور گوشتخوار که بومی آمریکای شمالی است، و به آن «اسکانک» هم می گویند.
3- مرغ پشه خوار: به این پرنده «شاهین شب» نیز می گویند.
4- کایوت: جانوری از خانواده ی سگ ها که بومی دشت های آمریکای شمالی است و هم اندازه گرگی کوچک می باشند.
5- موش جهنده : جانور پادراز و جونده که بومی بیابان های جنوب غربی ایالات متحده و مکزیک می باشد.
6- بچه روباه : چون جثه این روباه کوچک است، به آن بچه روباه می گویند. این جانور دارای اندامی لاغر، پاهای بلند و باریک، پوزه باریک و دمی پشمالو و بلنداست. پوشش بدن این جانور در طول سال به دو رنگ متفاوت می باشد؛ در تابستان به رنگ قهوا ای روشن و در زمستان خاکستری مایل به نقره ای است.
سگ های وحشی
گرگها، شغال ها و دینگو ها (سگ وحشی استرالیایی که گوش های کوتاه و دم پر مو و جارو مانند دارند.) همگی جزو سگ های وحشی هستند. آنها حس بینایی عالی و حس بویایی خوبی دارند. این حواس به آنها کمک می کند طعمه خود را تعقیب کنند و همچنین می توانند به عنوان یک گله در کنار هم بمانند. زوزه های عجیب و غریب گرگ ها در زیر نور ماه معروف است. این زوزه ها به سایر اعضای گله می گوید که کجا هستند و به حفظ ارتباطشان با یکدیگر کمک می کند. آنها از دم و صورتشان نیز برای برقراری ارتباط با یکدیگر استفاده می کنند و به صورت گله ای به شکار می روند.
شراکت در غذا، شغال ها و کفتار ها هم لاشخورند و هم شکارچی. آنها هم خودشان شکار می کنند و هم شیرها را دنبال می کنند تا شکار آنها را بدزدند، یا باقی مانده آن را بخورند. کفتار ها شبیه سگ هستند، اما جزو سگ های وحشی نمی باشند.
سگ های زوزه کش
دینگوها همانند گرگ ها برای برقراری ارتباط با یکریگر زوزه می کشند. آنها به تنهایی پستانداران کوچک را شکار می کنند، اما برای شکار طعمه بزرگتر به سایر دینگوها می پیوندند.
شکارچی های قوی
گرگ ها برای شکار ساخته شده اند. پاهای بلند و قوی شان به آنها کمک می کند تا مسافت زیادی را بدوند. آنها معدا های بزرگی دارند، بنابراین می توانند در یک وعده مقدار زیادی غذا بخورند. آنها پس از یک شکار موفقیت آمیز شکمی از عزا در می آورند، و حتی 9 کیلو گرم گوشت را در یک وعده می خورند.
بیشه زارها در هنگام شب
شب هنگام در بیشه زارهای اروپای شمالی، همه موجودات به خواب نمی روند. خارپشت ها جست و جو برای غذا را آغاز می کنند. روباه ها شکارچیان زرنگی هستند. آنها به دقت به صدا طعمه گوش می دهند و سپس یواشکی بر روی آنها می پرند. آنها می توانند گوش هایشان را در جهت صدا حرکت دهند، و حتی صدای حیوانات کوچکی را بشنوند که در زیر زمین به کندن مشغولند.
هنگام گرگ و میش هوا
آهو در قسمت های بدون درخت جنگل منتظر رسیدن شب می ماند. او موجودی خجالتی است و در اواخر شب و اوایل صبح بیشترین فعالیت را دارد.
خوردن کرم ها
گورکن ها روز ها در یک لانه زیر زمینی می خوابند و در هنگام شب در میان برگ های پوسیده در سطح خاک جنگل به دنبال غذاهایی مانند کرم خاکی، حشره و حلزون می گردند.
پنهان شدن در روز
شب پره ها به خاطر در امان ماندن از دست پرندگان شکارچی در هنگام شب پرواز می کنند. بال های رنگارنگ آنها در حین استراحت در روز با رنگ پوست درخت یا برگ ها تلفیق و با آنها یکدست می شود.
پرندگان شب زی
جغدها شکارچیانی هستند که طعمه خود را در شب بدست می آورند. آنها به کوچک ترین صدا و خش خش پستانداران کوچکی که در زمین به دنبال غذا می گردند، گوش می دهند. جغد ها به محض یافتن طعمه در هوا شیرجه می روند و آن را می گیرند. آنها با چنگال های تیزی که بر روی پاهایشان وجود دارد، طعمه ی خود را به چنگ می آورند، و با منقار های تیزشان گوشت آن را تکه تکه می کنند و می خورند.
شکارچیان خاموش
پرهای بال بسیاری از جغد ها دارای لبه های کرک دار نرمی است. این پرهای مخصوص به جغد ها کمک می کند تا بی سر و صدا پرواز کنند، و بدون اینکه صدایی از آن ها شنیده شود، طعمه را به چنگ آورند. آنها می توانند در سکوت با دقت صدای طعمه را بشنوند.
گوش های بزرگ
جغدهای گوش دراز، شکار در دشت و صحرا را دوست دارند. در آنها هم مثل اکثر جغدها، سوراخ یکی از گوش ها اندکی بالاتر از دیگری است. این ویژگی به آنها کمک می کند تا دقیقا متوجه شوند صدا از کجا می آید، بنابراین، می توانند به سمت طعمه هجوم ببرند. این حیوانات روزها بر روی درختان استراحت می کنند.
پرنده ی آرام
جغد سینه خال صورتی صاف به شکل قلب و چشمانی درشت دارد. حس شنوایی او عالی است و از گوش های خود برای پیدا کردن جوندگان استفاده می کند. این پرنده به محض پیدا کردن طعمه ی خود آرام و بدون صدا نزدیک سطح زمین پرواز کرده و طعمه ی خود را شکار می کند.
دریاهای مهتابی
حتی در اعماق تاریک دریاها نیز روز و شب اهمیت دارد. برخی از ماهی ها روزها را در آب های عمیق و آرام می گذرانند، اما در شب برای خوردن غذا به سطح آب می آیند. سایر ناهی ها در طول روز نزدیک سطح آب دریا شنا می کنند و در شب به قسمت های عمیق تر آب باز می گردند. ماهی ها چه به سطح آب بیایند و چه به اعماق دریا بروند، همیشه باید بالاتر از سایر ماهی هایی شنا کنند که قصد خوردنشان را دارند.
ژله های شناور
چتر دریایی (نوعی آبزی که بدنش از ماده ژله مانندی درست شده و در آب شناور است. به این جانوران، «عروس دریایی» نیز می گویند.) در سفر شبانه اش به سطح آب، ماهی های کوچک را تعقیب می کند. اگر یک ماهی با شاخک های نیش دار چتر دریایی تماس پیدا کند، فلج شده و خورده خواهد شد.
پلانکتون ها
هر غروب میلیونها حیوان بسیار کوچک، به نام پلانکتون، به سطح آب می آیند تا تغذیه کنند. هزاران ماهی دیگر نیز به دنبال آنها بالا می آیند تا از آن ها و سایر ماهی ها تغذیه کنند و شکمی از عزا در آورند.
شکارچیان پر دندان
کوسه های باله سر سفید (این کوسه ها در آبهای گرم و کم عمق مناطق استوایی و اطراف صخره های مرجانی یافت می شوند. میان گین طول آن در حدود 140 تا 160 سانتی متر و حداکثر طول آن به 244 سانتی متر می رسد. نوک باله های عقب و باله مربوط به دم این کوسه سفید است و به همین دلیلاو را به این نام می خوانند) در زیر نور مهتاب در آب پرسه می زنند و به دنبال غذا می گردند. آنها روزها در غارها یا کف دریا پنهان می شوند یا می خوابند، تا از شر حیواناتی که آن ها را شکار می کنند، در امان بمانند.
مردابها
بسیاری از حیوانات شب زی در رودخانه ها، باتلاق و مرداب زندگی می کنند. سمور آبی، تمساح، قورباغه و وزغ در شب شکار می کنند، آنها به کمک تاریکی طعمه خود را پیدا می کنند. آب جاری رودخانه مکان های متعددی را برای پیدا کردن غذا یا پناه گاه در اختیار جانوران قرار می دهد. با این وجود، حیوانات باید مراقب باشند که آب آنها را با خود نبرد.
شکارچی بد اخلاق
تمساح های آمریکایی جثه بزرگی دارند و طول آنها به 5.5 متر هم می رسد. آنها در انتخاب غذا وسواس به خرج نمی دهند، بلکه هر چه گیرشان بیاید، از جمله لاک پشت ها و پرندگان، را می بلعند.
خشک ماندن
سمورهای آبی زمان زیدی را در رودخانه به تعقیب ماهی ها می گذرانند و آنها را می خورند. موهای بدنشان ضد آب است و با کمک پاهای پرده دار خود شنا می کنند. سمورهای آبی شناگران ماهری هستند، و دم های پهن آنها همانند یک سکان به حرکتشان کمک می کند.
ذخیره سازی غذا
ولهای آبی (نوعی موش آبی که بومی شمال آمریکا و اروپا می باشد.) لانه خود را در کنار رودخانه می سازند. آنها شناگران خوبی هستند، و از گیاهان دریایی، ریشه ها، میوه های افتاده بر روی زمین و ریشه پیاز مانند گیاهان تغذیه می کنند. گاهی نیز باقی مانده غذا را در لانه ذخیره می کنند.
همسایگان پرسر و صدا
هنگامی که گاوغوک (نوعی قورباغه ی درشت که بومی آمریکای شمالی می باشند) نر به دنبال جفت می گردد، صدای بلندی از خود تولید می کند. این جانور در زیر چانه اش کیسه کوچکی دارد که آن را مثل یک بادکنک یاد می کند. این کار باعث بلندتر شدن صدا می شود، به طوری که می توان آن را از فاصله ی دوری شنید.
پرندگان پشمالو
خفاش ها موجودات محتاطی هستند که برای دوری جستن از پرندگان شکارچی، شبها پرواز می کنند. این حیوانات در طول روز درون لانه های خود در غارها، درختان یا زیر بام ساختمان ها پنهان می شوند. خفاش ها تنها پستاندارانی هستند که می توانند پرواز کنند. بال های آن ها از پوستی درست شده که بین انگشتان بلندشان کشیده شده است. خفاش های مختلف غذاهای گوناگونی می خورند. بسیاری از آن ها میوه ها و گل ها را می خورند. اما بقیه شکارچی هستند.
نامرتب غذا خوردن
خفاش های میوه خوار میوه ها را در دهان خود فشار داده و آب آن را می نوشند. آنها دانه ها و گوشت میوه ها را بر روی زمین می اندازند.
توجه به صدای طعمه
برخی از خفاش ها جیغ بلندی می کشند. اگر این صدا به حشره ای برخورد کند، بخشی از صدا بر می گردد. انعکاس صدا محل اختفای طعمه را به خفاش نشان می دهد. این عمل را «جهت یابی پژواکی» می گویند.
پیدا کردن طعمه از طریق صدا
خفاش های گوش دراز حشراتی که شب پرواز هستند، شکار می کنند. آنها می توانند گوش های دراز خود را در جهت های مختلفی بچرخانند تا حتی آهسته ترین صدا ها را نیز بشنوند.
خون برای شام
خفاش های خون آشام، محتاط و عصبی هستند. آنها کنار یک گاو بر زمین می نشینند، سپس توسط بال هایشان آهسته نزدیک تر می شوند. آنها با دندان های تیزشان قربانیان خود را گاز می گیرند و با حرس و ولع خونشان را می مکند. خفاش خون آشام بیشتر به مکیدن خون گاو تمایل دارد.اما گاهی به خون انسان نیز تمایل نشان می دهند.
یک شب در آفریقا
در تاریکی شب، بسیاری از جانوران شکارچی به دشت های آفریقا می آیند. بوزینه ها (نوعی میمون که بومی آفریقا و عربستان می باشد. به این جانور «بابون» نیز می گویند.) در لانه هایی که بر بالای درختان ساخته اند، می خوابند. اسب های آبی برای محافظت پوست خود از حرارت خورشید در آب خنک دریاچه شناورند. آنها در هوای خنک شب از آب بیرون می آیند و بر روی علف زار ها می چرخند.
امنیت در گله
غزال ها در گله های بزرگی جمع می شوند تا از حمله پلنگ ها و شیر ها در امان بمانند. در گله تعداد زیادی چشم و گوش، مراقب هر خطری هستند.
امپراتوری گربه ها
بسیاری از گربه های بزرگ در حین خواب شبانه، پاورچین پاورچین به طرف طعمه خود حرکت می کنند. ببرها همانند سایر گربه سانان لایه نرم و گوشتالویی در کف پنجه هایشان دارند که به آن ها کمک می کند که به آرامی و بدون صدا به سمت طعمه بروند. چشمان بسیاری از گربه ها مردمک دراز و باریکی دارد که همانند یک شکاف بنظر می رسد. این شکاف ها در تاریکی باز می شوند تا حداکثر نور وارد چشم شود. گربه به کمک این ویژگی می تواند در زیر نور ماه طعمه خود را ببیند و آن را آشکار کند.
شکار
پوست زیبای اوسلوت (انواع پلنگ خال دار و وحشی که بومی آمریکای جنوبی و شمالی می باشد، به این جانور «گربه پلنگی» نیز می گویند.) در دنیای مد قیمت بالایی دارد. چون بسیاری از این پلنگ ها توسط انسان ها کشته شده اند، امروزه این تجارت را ممنوع کرده اند.
گربه های آبی
جگوارهای (درشت اندام ترین درنده اقلیم آمریکا که شبیه یوزپلنگ می باشد) آمریکای جنوبی خوردن ماهی را دوست دارند، و آن را با پنجه های بزرگشان از آب می گیرند. آنها بر خلاف بسیاری از گربه ها، آب را دوست دارند و شناگران بسیار خوبی هستند.
شب در بوته زار
در بوته زار های گرم استرالیا، بسیاری از حیوانات ترجیح می دهند در هوای خنک شب بیرون بروند. اکیدنا (جانور بومی استرالیا که بی دندان و مرغسان بوده و مورچه خوار می باشد.) دور و برش را بو می کشد و به دنبال مورچه و موریانه می گردد، سپس آنها را با زبان بلندش بر می دارد و می خورد. این حیوان زمین را به خوبی حفر می کند و می تواند با چنگال های قوی اش لانه موریانه را خراب کند. کانگرو ها شب ها به طرف زمین های پر محصول جدید روانه می شوند. آنها در شب مسافت بیشتری را در مقایسه با روز می پیمایند.
سرهای غول پیکر
کاسوری ها (انواع مرغان درشت اندام که سر و گردن آنها بی پر است و قادر به پرواز نمی باشند. این جانوران بومی استرالیا و گینه نو می باشند.) پرندگان برزگی هستند که در جنگل های استوایی استرالیا زندگی می کنند، و هنگام غروب و سپیده صبح فعال هستند. آنها بر بالای سرشان سپر استخوانی بزرگی به نام کلاهخود، دارند. هنگامی که آنها از میان گیاهان جنگلی می گذرند، این سپرها از سرشان محافظت می کند.
کوالای خواب آلود
کوالاها، برگ های اکالیپتوس را که هضم آنها بسیار دشوار است، می خورند. این غذا انرژی زیادی به کوالاها نمی دهد، بنابراین آنها بیشتر خواب هستند. آنها نیاز زیادی به نوشیدن ندارند، زیرا تمام مایعات مورد نیازشان را از برگ های خوراکی به دست می آورند. کوالا یک واژه بومی به معنای «آب نمی نوشم» است.
