در این روش سیب زمینی بذری را قبل از کاشت برای جوانه زدن آماده می کنیم. برای اینکار شش هفته قبل از کاشت در نواحی گرم‌تر، در اواخر دی ماه و در نواحی سردتر، در بهمن‌ماه این کار را انجام می دهیم. هر سیب زمینی بذری دارای سر گرد و ضخیمی است که چند چشم در آن نقطه دارد. قسمت های غده ای شکل سیب زمینی را طوری قرار می دهیم که قسمت ضخیم آن در بالاترین نقطه سینی و یا جعبه تخم مرغی قرار بگیرد. به این قسمت باید نور طبیعی و زیادی بخورد، وقتی جوانه ها رشد کردند و به اندازه یک ونیم تا دو نیم سانتی متر رسیدند نشان از این دارد که سیب زمینی آماده کاشت در خاک می باشد.
نحوه کاشت و برداشت سیب زمینی
میانه اسفند ماه یا ابتدای فروردین، زمان مناسبی برای کاشت سیب زمینی های جوانه زده می باشد، زیرا در این زمان خاک در حال گرم شدن است. برای این منظور شیاری به عمق ۷.۵ تا ۱۳ سانتی‌متر ایجاد کرده و لایه ای نازک از کود در آن بریزید، سپس سیب زمینی های زود رس را در فاصله ای ۳۰ سانتی متری از هم با فاصله ای ۴۰ تا ۵۰ سانتی متری از ردیف ها بکارید. توجه داشته باشید سیب زمینی ها معمولی و اصلی برای کاشت باید در فاصله های ۳۸ متری از یکدیگر و ۷۵ سانتی متری از ردیف ها کنار هم کاشته شوند. حال غده هایی که جوانه زده اند برداشته و به آرامی به صورتی که جوانه ها رو به بالا باشند داخل شیار قراردهید. روی سیب زمینی را با خاک پوشانده و به محض ظاهر شدن جوانه ها از روی خاک مقدار دیگر روی آن خاک بریزید تا جوانه ها کاملا زیر خاک باشند.
از زمان شروع کاشت به مدت یکماه بعد هریک از سیب زمینی ها دارای ۱۵ سانتی متر خاک در اطراف خود هستند. سیب زمینی‌ها به نور زیادی نیاز دارند؛ بنابراین آن‌ها را در مکان‌های سرد و مستعد سرما نکارید؛ چرا که سرما به رشد برگ‌های گیاه لطمه می‌زند. گونه‌های زود رس را زمانی که جوانه‌های روی خاک، هنوز سبز هستند؛ می‌توانید برداشت و مصرف کنید. گونه‌های معمولی و اصلی را می‌توان در زمان طولانی‌تری، معمولا تا شهریورماه در خاک نگه داشت؛ حتی اگر جوانه‌ی روی خاک، از حالت سبز و تازگی خود، افتاده باشند. توجه داشته باشید دو هفته قبل از برداشت محصول، جوانه‌های روی زمین را بِبُرید؛ با این کار، پوست سیب‌زمینی، کلفت‌تر می‌شود و هنگام برداشت، آسیب کم‌تری می‌بیند؛ انبار کردن آن هم راحت‌تر خواهد بود.
