هر روز خشک تر از دیروز …
بی جان و کم آب…
کارون را میگویم …
نابودی آن را می‌بینیم و دم نمیزنیم…
یا شاید تغییرات برای ما عادی شده است . در ورای تمامی مشکلات اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی که پا بر سینه ما می‌فشارد خشکی کارون در جایگاه آخر توجه ما قرار گرفته است .
سکوت این روز های رسانه ای باعث این عادی سازی شده است .
بر اساس نظریه مارشال مک لوهان در خصوص اینکه زمانی هر فرد خود یک رسانه خواهد بود و اکنون این پیش بینی به وجود آمده و دنیا شاهد هرج و مرج رسانه ای است .
اینک باید تک تک ما رسانه ای باشیم برای کارون و بگوییم و بگوییم و بگوییم تا بشنود گوش ناشنوا …
تصویر جدید از کارون
