دریاچه فامور (Lake Famor) دارای در استان فارس و شهر کازرون قرار دارد. با مساحت ۴۳ کیلومتر مربع .در این مطلب از دیدنی های خوزستان خبر می توانید با این دریاچه بیشتر آشنا شوید.
دریاچه فامور (پریشان) یکی از بزرگترین دریاچه‌های آب شیرین ایران و خاورمیانه است که در بخش جره و بالاده شهرستان کازرون قرار گرفته‌است. این دریاچه به نام‌های مور، پریشان و فامور نیز شناخته شده‌است. اکثر قسمت‌های این دریاچه در حال حاضر خشک شده‌است.
موقعیت جغرافیائی
این دریاچه بین ۵۱ درجه و ۴۴ دقیقه و ۵۱ درجه و ۵۱ دقیقه طول شرقی و ۲۹ درجه و ۳۲ دقیقه و ۳۰ ثانیه عرض شمالی واقع شده‌است. مساحت آن ۴۳۰۰ هکتار و ارتفاع آن از سطح آب‌های آزاد ۸۲۰ متر است. حوزه آبریز آن ۵/۲۶۶ کیلومتر مربع است و بیشترین مساحت را در اردیبهشت ماه دارد. این دریاچه در کنوانسیون رامسر به عنوان تالاب بین‌المللی ثبت گردیده‌است و در تقسیم‌بندی مناطق جزء منطقه حفاظت شده محسوب می‌گردد.
ویژگی‌های دریاچه فامور
دور تا دور این دریاچه را کوه احاطه کرده‌است فاصله دریاچه نسبت به کوه از طرف شمال حدوداً ۴ الی ۵ کیلومتر می‌باشد و از طرف جنوب حدوداً ۵۰۰ متر می‌باشد. در فاصله بین دریا تا کوه از طرف شمال روستای مالکی (قلات نیلو، دهپاگاه، هلک، پریشان)، روستای عرب فامور، روستای سی سخت و در قسمت شرق قلعه نارنجی، جروق و در سمت جنوب روستای نرگس زار و در غرب دریاچه روستای شهرنجان قرار دارد.
این دریاچه از جمله اکوسیستم‌های پایداری است که در اثر عوامل تکتونیک بوجود آمده میلیون‌ها سال است که شرایط خود را حفظ نموده‌است و دارای ۴ گونه ماهی بومی به نام‌های ماهی زردک، ماهی سرخه، ماهی پرک و مار ماهی آب شیرین و همچنین چند گونه ماهی وارداتی نظیر ماهی کپور، ماهی فیتوفالک و آمورمی باشد که در سال ۱۳۶۸ به دریاچه وارده شده‌است. تنها کپور معمولی با شرایط تالاب سازش پیدا کرده و دوگونه دیگر مشکلات عدیده‌ای را در تالاب به وجود آورده‌اند.
آسیب دیدگی دریاچه فامور
این دریاچه بر اثر سوزاندن بخشی بزرگی از نیزارهای اطرافش به علت عملیات راهسازی در معرض خطر است. در طی این آتش‌سوزی‌ها هزاران لاک‌پشت و پرنده مهاجر از بین رفته‌اند. همچنین بخش اعظم این دریاچه به علت خشکسالی‌های اخیر خشک شده‌است.
دریاچه پریشان که فامور هم نامیده می‌شود، در استان فارس و شهرستان کازرون و در فاصله ۱۲ کیلومتر از جنوب شرقی شهر کازرون قرار دارد. این دریاچه در حاشیه جنوبی ارتفاعات زاگرس و با وسعت ۴۳ کیلومتر مربع با دارا بودن آب شیرین همچون نگین انگشتری در طبیعت زیبای منطقه می درخشد. این دریاچه به نام های مور، پریشان، شور، کازرون، یون، موز ،توز و پریشم نیز شناخته شده است. نام دریاچه پریشان، از نام چشمه ای گرفته شده که منبع اصلی تأمین آب دریاچه است.
دور تا دور این دریاچه را کوه احاطه کرده است. فاصله دریاچه نسبت به کوه از طرف شمال حدود ۴ الی ۵ کیلومتر و از طرف جنوب حدود ۵۰۰ متر و حداکثر سطح مشاهده شده آن ۱۸ کیلومتر مربع می باشد که در تابستان به حداقل رسیده و حالت باتلاقی پیدا می کند. میانگین عمق آب آن ۶ متر می باشد که در بعضی از سال ها به ۲ متر نیز می رسد.
این دریاچه به دلیل قرار گرفتن در کنار کوه های جنگلی و همچنین پوشش گیاهی وسیعی که در حاشیه آن روییده است، زیبای شگفت انگیزی دارد. در این دریاچه هیچ صدایی به جزء صدای پرندگان به گوش نمی رسد و می توان تمام لانه های پرندگان و حتی خود آن ها را از نزدیک دید. همچنین این محل توریستی با نرگس زارهای دل فریب انسان را در هستی خویش پنهان می کند.
آب دریاچه پریشان، شیرین است ولی برای آشامیدن چندان مناسب نیست. در داخل این دریاچه، ماهی ها به صورت آزاد زیست می کنند. از این دریاچه، برای پرورش ماهی نیز استفاده می شود. پرندگان مهاجر آبزی نیز در فصل مهاجرت در اطراف دریاچه دیده می شوند.
جلوه های بهاری و پائیزی این دریاچه جذاب و دیدنی است. مراتع و گلزارهای حاشیه دریاچه و پرندگان وحشی آن، تفرجگاه طبیعی جالب توجهی را به وجود می آورد. ارزش های زیست محیطی دریاچه کم نظیر و قابل توجه است.
آب دریاچه بیشتر از باران های سالانه تأمین می شود و بیشترین مساحت آن در اردیبهشت است. این دریاچه در کنوانسیون رامسر به عنوان تالاب بین المللی ثبت گردیده است و در تقسیم بندی مناطق جزء منطقه حفاظت شده محسوب می گردند.
با توجه به اینکه تالاب پریشان از جمله اکوسیستم های پایدار می باشد که در اثر عوامل تکتونیک به وجود آمده میلیون ها سال است که شرایط خود را حفظ نموده است و دارای ۴ گونه ماهی بومی شامل ماهی زردک، ماهی سرخه، ماهی پرک و مار ماهی آب شیرین و همچنین چند گونه ماهی وارداتی نظیر ماهی کپور، ماهی فیتوفالک و آمور می باشد که در سال ۱۳۶۸ به دریاچه وارده شده است و تنها کپور معمولی با شرایط تالاب سازش پیدا کرده و دو گونه دیگر مشکلات عدیده ای را در تالاب به وجود آورده اند.
دریاچه پریشان به لحاظ شرایط خاص خود همه ساله در طول فصل زمستان پذیرای جمعیت زیادی از پرندگان می باشد. از ۵۰۲ گونه پرنده ای که در ایران شناسایی شده است، چیزی بیش از ۱۰۰ گونه آن در منطقه ارژن و پریشان مشاهده و شناسایی گردیده است که شامل ۱۸ گونه مختلف اردک، پلیکان، غاز، درنا، آنقوت، انواع پرندگان حاشیه آبچر مانند انواع حواصیل ها، اگرت ها، غاز، چنگر و طاووسک می باشد که در بین پرندگان یاد شده حدوداً ۴۰ گونه مختلف از آنها در سطح تالاب های جوجه آوری می کنند. گونه های بسیار نادر و کمیاب نیز گاهاً در سطح دریاچه دیده شده که شامل عروس غاز، اردک مرمری و اردک سر سفید می باشد و پلیکان پا خاکستری در دریاچه پریشان زادآوری می نماید.
با توجه به چشم اندازهای زیبای طبیعی و تنوع زیستی و تراکم گونه های مختلف پرندگان مهاجر و امکانات آموزش و تفریحی، تسهیلات دسترسی و نیز ویژگی های چند جانبه این منطقه از تنوع زیادی برخوردار بوده که به عنوان آزمایشگاه های طبیعی می تواند مورد مطالعه متخصصین و دانش پژوهان رشته های علمی قرار گرفته و کانون تجمع اهالی و گردشگران محلی بومی و غیربومی و نیز خارجی جهت گذراندن اوقات فراغت و بازدید از مناطق بکر و طبیعی باشد. در همین راستا به منظور استراحت و بیتوته گردشگران در ضلع غربی منطقه، زمینی به مساحت ۴ هکتار را تجهیز به سکو، سرویس بهداشتی، فضای سبز دست کاشت و … نموده که مورد استقبال بازدید کنندگان قرار گرفته است.
متاسفانه بخش اعظم این دریاچه به علت خشکسالی های اخیر خشک شده است. سیتی پدیا امیدوار است با تدابیر دولت و بارش های مناسب، آب و زندگی به این دریاچه زیبا برگردد.
