قایدی و ترابی به لحاظ تکنیکی مقابل نسل ما معمولی هستند/ به خاطر بهترین گلزن دربی، شماره ۹ را انتخاب کردم
این روزها همه جا صحبت از دربی، صدرنشینی پرسپولیس در لیگ برتر، جام حذفی و رقابت این تیم با استقلال است. درحالی که سوژه ها تکراری و سئوالات برای مصاحبه کردن هم تکراری شده اند برآن شدیم با یکی از تکنیکی ترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران جور دیگری مصاحبه کنیم. سراغ حمید درخشان رفتیم تا با پرسش هایی در خصوص تکنیکی ترین بازیکنان تاریخ این مرز و بوم گپ بزنیم که در زیر از نظرتان می گذرد:
دربی یک – صفر به سود پرسپولیس تمام شد اما خیلی ها حرف از دریبل تماشایی مهدی قایدی در نیمه اول می زنند؟
بله، قایدی بازیکن تکنیکی و با استعدادی است که در فوتبال بی تکنیک امروز چشم نواز بازی می کند.
برخی ها هم بعد دربی مدعی شدند فقط ناصرمحمدخانی توانسته بود در دربی سال ۱۳۶۵ این طور دریبل انفرادی بزند و قایدی را با او مقایسه کردند؟
نه، این حرف را قبول ندارم! ناصرمحمدخانی یا بازیکنان تکنیکی هم نسل من را اصلا با بازیکنان امروزی مقایسه نکنید.
حتی مهدی قایدی؟
حتی مهدی قایدی! فوتبالدوستان قدیمی خوب می دانند من چه می گویم. یکی مثل ناصرمحمدخانی و مجید نامجو مطلق کارهایی در مسابقات با توپ می کردند که هیچ کدام از بازیکنان نسل امروز حتی نمی توانند شبیه آن را در تمرینات انجام دهند.
به نظر شما سه فوتبالیست تکنیکی تاریخ فوتبال ایران چه کسانی هستند؟
به نظر من مجید نامجومطلق، ناصرمحمدخانی، علی کریمی و البته محسن عاشوری که فوق العاده بود.
اسم یک استقلالی را آوردید؟
حق را باید گفت. من خودم از دیدن بازی، تکنیک و دریبل های مجید نامجو مطلق لذت می بردم. پا به توپ بی نظیر بود و دیگر نسل بازیکنانی مثل مجید دیگر تمام شده است.
خود شما هم یکی از تکنیکی ترین بازیکنان تاریخ فوتبال این مرز و بوم هستید؟
شما لطف دارید و من فقط کنار این بازیکنان خوب و تکنیکی شاید دیده شدم. اتفاقا زمان ما وفور بازیکن تکنیکی بود.
مثل علی پروین؟
اتفاقا خوب شد گفتید. علی آقا و حسن آقا روشن نسل قبل از ما بودند که کنار و روبروی این دو عزیزبازی کردم. هوش علی پروین، سرعت و زهر فوتبال حسن روشن را هیچ بازیکنی نداشت. من ارادت ویژه ای به این دو بازیکن بزرگ تاریخ فوتبال ایران دارم. الان که دارم با شما صحبت می کنم یاد یک فوتبالیست تکنیکی و بی نظیر دیگر افتادم.
چه کسی؟
عبدارالرضا برزگری که به حسون فوتبال خوزستان معروف بود. بی نظیر بود و تنها ایرانی که توانست در الاهلی مصر بازی کند. تکنیک محشری داشت که اصلا نمی توانم آن را توصیف کنم. این افتخار را داشتم که در جام ملت های ۱۹۸۰ کویت همبازی اش باشم یا بازی های آسیایی دهلی اما به خارج از کشور رفت و نتوانست دیگر به تیم ملی کمک کند. متأسفانه فضای آن زمان فوتبال ما قدر برزگری و ابراهیم قاسمپور را ندانست.
اسم ابو قاسمپور را آوردید؟
فوق العاده بود. ابراهیم قاسمپور یک هافبک کامل بود که همه چیز را با هم داشت. در اوج جوانی فیکس تیم ملی شد و در جام جهانی بازی کرد. تسلط زیادی روی توپ داشت و با مغزش فوتبال بازی می کرد. مگر دیگر فوتبالیست روی دست او می آید.
خود شما به کدام بازیکن علاقه داشتید؟
باور نمی کنید مرحوم صفر ایرانپاک که هنوز از لحاظ آماری بهترین گلزن دربی است. اصلا به خاطر آن خدابیامرز من شماره ۹ پرسپولیس را انتخاب کردم!
ولی مرحوم ایرانپاک مهاجم بود و شما یک هافبک تکنیکی؟
گفتم که خیلی به مرحوم ایرانپاک علاقه داشتم و شاید به خاطر همان گل هایی باشد که برای پرسپولیس یا در دربی زده است. شما در نوجوانی و جوانی به یک بازیکن علاقه پیدا می کنید که شاید سبک بازی خودتان به او نخورد اما این علاقه درونی است.
معمولا هم پیراهن شماره ۹ را فرواردها می پوشند نه بازیکن خط میانی؟
بله، من به خاطر عمو صفر خدابیامرز شماره ۹ را انتخاب کردم و در تیم ملی و پرسپولیس آن را پوشیدم.
اگر از میان بازیکنان نسل فعلی بخواهید یک بازیکن تکنیکی انتخاب کنید؟
سخت است، همه معمولی هستند!
(با اصرار زیاد) حالا اسم یک نفر را بیاورید لطفا؟
شاید مهدی قایدی دراستقلال یا مهدی ترابی در پرسپولیس تکنیکی تر از بقیه بازیکنان باشند اما در مقایسه با نسل ما و بازیکنانی مثل مجید نامجو مطلق یا ناصرمحمدخانی این دو هم معمولی هستند.
