کارون سال 1350

اينجا كنار دريا نيست، اين كشتي ها در كنار اسكله دريايي پهلو نگرفته اند، اينجا همان كارون است، كاروني كه امروز در حال تكه تكه كردنش هستيم، اين همان كارون امروز است كه قايق هاي كوچك هم به سختي از ان عبور ميكنند، نمي دانم چرا با اين همه پيشرفت علم و تكنولوژي هر روز شاهد نابودي بخشي از محيط زيست هستيم، اموزش و فرهنگسازي به اجبار باعث اباداني نميشود، مردم بايد اهميت محيط زيست را با تمام وجود درك كنند، بايد باور كنند اين منابع در حال نابودي هستند و امكان تجديد كردنش تقريبا غير ممكن است. اگر اندكي تفكر كنيم خودمان حافظ منابع مان مي شويم.در ايران فقط يك چهارم ميزان بارش استفاده ميشود و بسياري از اين بارش هدر مي رود، سيستم هاي لوله انتقال اب قديمي هستند و بيش از ٣٥ درصد اب هدر مي رود، مديريت اب بسيار ضعيف است، در بخش كشاورزي به دليل مديريت ضعيف و كشاورزي سنتي ميزان زيادي اب هدر ميرود ( بيش از ٩٠ درصد اب در بخش كشاورزي استفاده مي شود، حدود ١٧ به اشتغال در كشاورزي مشغول هستند و توليد ناخالص كشاورزي حدود ١١ درصد است). خودتان قضاوت كنيد با اندكي تفكر در خواهيم يافت كه ما به مديريت نياز داريم تا بحران اب را كنترل كنيم. تمام شهرهاي ايران شهر ماست و محيط زيست تمام نقاط ايران محيط زيست ما مي باشد. امروز كارون در خطر مرگ است لطفا در نجات جان كارون كوشا باشيد. عكس مربوط به سال ٥٠ رودخانه كارون