صنعت نفت آبادان
باشگاه فوتبال صنعت نفت آبادان یک باشگاه فوتبال در شهر آبادان، ایران است که سابقه حضور در لیگ برتر خلیج فارس حضور دارد.
ورزشگاه تختی آبادان ورزشگاه خانگی این باشگاه است که در کوی کارگر بلوار مرحوم پرویز دهداری واقع شده و مالکیت آن به دست شرکت پالایش نفت آبادان است.
لقب(ها) | برزیل ایران، طلاییپوشان |
---|---|
تاریخ تأسیس | ۱۰ مهر ۱۳۵۱ (۴۷ سال پیش) |
نام ورزشگاه | ورزشگاه تختی آبادان، آبادان (گنجایش: ۱۵۰۰۰ نفر) |
ورود فوتبال به آبادان
تاریخ شروع فوتبال ایران به حدود یک قرن پیش بازمیگردد یعنی زمانی که یک گروه انگلیسی برای اکتشاف نفت در جنوب ایران عازم کشور ایران شدند. پس از حفر اولین چاه نفت در منطقه مسجد سلیمان به سال ۱۹۰۸ میلادی، فوتبال به شکل جدی در جنوب ایران دنبال گردید. فوتبال در ایران حدود ۱۰۰ سال پیش با کارگران ایرانی شرکت نفت در مسجدسلیمان شروع شد و هنوز زمین آن در باشگاه نفت مسجدسلیمان است.
بنیانگذاری باشگاه صنعت نفت آبادان
در اواخر سال ۱۳۵۱ مسؤلان وقت فدراسیون فوتبال کشور به فکر برگزاری یک دوره مسابقات لیگ باشگاهها، تحت عنوان جام تخت جمشید افتادند که پیشنهاد حضور نمایندهای از شهر آبادان با توجه به پشتوانه قوی و سابقه درخشان این شهر در رقابتهای کشوری باعث شد تا کارگزاران وزارت نفت، آبادان را صاحب نمایندهای در اولین دوره رقابتهای باشگاهی کنند. بر همین اساس در این سال تعدادی از بهترین بازیکنان باشگاههای آبادان جذب تیم صنعت نفت شدند و نفت آبادان آرام آرام به تیم محبوب مردم جنوب تبدیل گشت. در آن سالها مسابقات با کمترین امکانات ولی در سطح ایدهآلی برگزار میگردید و نماینده فوتبال آبادان توانست با ارائه بازیهای قابل قبولی یکی از تیمهای مطرح کشور شود.
این تیم سالها با پیراهن باشگاههای کشورهای آمریکای جنوبی و گاهی اوقات باشگاههای انگلستان بازیهای خود را انجام میداد. اما از اواخر سال ۱۳۵۵ با روی کار آمدن کادر مدیریت جدید و مربیگری منوچهر سالیا به پیشنهاد پرویز دهداری رنگ لباس تیم صنعت نفت رسماً به زرد برزیلی تغییر یافت. از همان سال صنعت نفت با نام «برزیل ایران» شهرت یافت.
ورزشگاه
ورزشگاه اصلی تیم صنعت نفت، ورزشگاه جهان پهلوان تختی آبادان واقع در خیابان بهمنشیر (کارگر) آبادان میباشد. این ورزشگاه یکی از قدیمیترین ورزشگاههای فوتبال در ایران است که طی ۲ دهه اخیر ۳ بار مورد بازسازی اساسی قرار گرفتهاست در مرحله اول روبروی جایگاه اصلی به تعداد ۶ سکو ساخته شد که ظرفیت ورزشگاه را از ۵ هزار نفر اولیه به ۱۵۰۰۰ نفر تبدیل کرد در مرحله دوم و پس از افتتاح جایگاههای جدید جایگاه اصلی بعد از ۵۰ سال از بنای اولیه و ۳۰ سال از تبدیل به چمن بازسازی اساسی شد و این مرحله نیز در سال ۱۳۹۰ افتتاح گردید در مرحله سوم فضاهای زیر جایگاه اصلی به اماکنی از قبیل کلینیک پزشکی – اتاق کنفرانس – رختکنهای جدید و اتاق مانیتورینگ تبدیل شد در اواسط لیگ ۸۶–۸۷ و بازی با سایپا این ورزشگاه به عنوان دومین ورزشگاه ایران در آن زمان صاحب اسکوربورد تمام دیجیتال گردید تا تمامی وقایع بازی توسط تماشاگران قابل دیدن گردد در اواسط لیگ ۸۹–۹۰ نیز این ورزشگاه پس از ورزشگاه آزادی دارای سیستم دوربین مداربسته برای کنترل هرچه بیشتر فضای ورزشگاه گردید. این ورزشگاه در بازدید مسئولان کنفدراسیون فوتبال آسیا نتوانست با معیارهای AFC همخوانی داشته باشد ولی با نکاتی که از سوی ناظران کنفدراسیون فوتبال آسیا گوش زد شد و طی اقدامی گسترده از سوی مدیران باشگاه صنعت نفت آبادان و پالایشگاه آبادان ۹۰ درصد نواقص برطرف شد و همچنین مقرر گردیدهاست که تا پایان سال تمام ورزشگاه تختی مجهز به صندلی شود دربهای ورودی به ورزشگاه نیز به گیتهای الکترونیک تبدیل شوند. همچنین از دیگر برنامههای تکمیلی جهت این ورزشگاه پیر نصب سایبان برای جایگاههای تماشاگران میباشد. این ورزشگاه متعلق به پالایشگاه آبادان بوده و به عنوان ورزشگاه اختصاصی تیم صنعت نفت آبادان شناخته میگردد.
هواداران
هواداران این تیم آبادانی در نوع خود در جنوب کشور از پرشور ترینها هستند و در سال ۸۶_۸۷ در بازی پلی آف لیگ برتر این ورزشگاه مملو از تماشاگر شد و تبدیل به دومین بازی پر هوادار ایران در آن سال شد.